Eerder schreven we al een blog over beenlengteverschil na een heupoperatie. Daar gaven we aan dat wij vaak mensen zie na een heupoperatie, omdat ze klachten blijven houden aan het lichaam. Dit is bij knieoperaties niet anders. Wil je hier mee over weten? Lees dan snel verder!

De knie gaat anders staan

Bij een knieoperatie kan het zijn dat er een gedeelte van de knie of de hele knie wordt vervangen door een prothese. Ook kan het zijn dat er naast een gewrichtsvervangende operatie een standscorrectie wordt uitgevoerd. Hierdoor gaat de knie anders staan ten opzichte van wat het lichaam (jarenlang) gewend is geweest. Je kunt hierdoor een scheef gevoel ervaren. Het lichaam moet in eerste instantie wennen aan deze nieuwe stand. En dit heeft tijd nodig.
Ook kan het zijn dat vanwege vocht in de knie de geopereerde knie nog niet volledig gestrekt kan worden. Hierdoor kun je ook dit ‘scheef’ gevoel ervaren. Het is belangrijk om het lichaam tijd te geven voor herstel en het revalidatietraject te doorlopen.

Uitgebreid onderzoek

Blijf je een ‘scheef’ gevoel houden? Of droeg je voor de operatie al steunzolen met een hakverhoging? Laat deze dan na ongeveer 3 maanden (wanneer je weer goed ter been bent) controleren bij de podotherapeut. Het kan namelijk zijn dat het aanwezige beenlengteverschil na de operatie kleiner is geworden, maar andersom kan het natuurlijk ook groter zijn geworden. Uw podotherapeut kan dit controleren.
Als je nog niet bekend bent met steunzolen en het gevoel hebt scheef te staan/lopen kun je een afspraak maken, bijvoorbeeld wanneer je het idee hebt dat één broekspijp korter is dan de andere. Tijdens uitgebreid onderzoek wordt er gekeken of er ook daadwerkelijk een beenlengteverschil aanwezig is en indien nodig wordt er een therapie gestart of de huidige therapie aangepast.

Neem voor meer informatie contact met ons op.

Wratten (verrucae) zijn bloemkoolachtige uitstulpingen van de huid. Een wrat wordt veroorzaakt door een infectie met een virus. Het virus dat wratten veroorzaakt heet humaan papilloma virus (HPV). Wratten zijn hierdoor besmettelijk. Een wrat kan in tegenstelling tot een likdoorn op een willekeurige plek op de voet zitten.

Wat zijn de oorzaken van voetwratten?

Het virus verspreid zich gemakkelijk in vochtige omgeving. Iedereen kan wratten krijgen en de meeste mensen hebben al wratten op jonge leeftijd. De ene persoon krijgt gemakkelijker een wrat dan de andere. Men loopt voetwratten doorgaans op in zwembaden, douches en kleedkamers. Mensen met een lagere weerstand lopen eerder een wrat op. Indien de huid beschadigd is kunnen wratten zich makkelijker in de huid nestelen.

Pijnklachten bij wratten

Een wrat heeft een bloemkoolachtige of woekerige structuur. Onder de voet kan een wrat minder duidelijk aanwezig zijn. Door het constant staan en lopen op de voet wordt een wrat meer naar binnen gedrukt. Een wrat lijkt dan erg op een likdoorn. Een likdoorn ontstaat echter door druk en wrijving en geeft pijnklachten bij een loodrechte druk. Een wrat geeft pijnklachten wanneer aan de zijkanten van de wrat gedrukt wordt. Een wrat is vaak te herkennen aan kleine zwarte stipjes in de bloemkoolachtige structuur. De zwarte stipjes zijn kleine bloedvaatjes. Wratten aan de onderzijde van de voet gaan vaak gepaard eeltvorming.

Behandeling van voetwratten

Veel wratten gaan vanzelf over, maar voetwratten kunnen erg hardnekkig zijn. Vaak worden wratten aangestipt bij de huisarts of doktersassistente. Wratten aan de onderzijde van de voet hebben vaak een laag eelt over de wrat heen. Deze eeltlaag dient eerst verwijderd te worden voordat de behandeling gestart kan worden. Indien de wrat erg pijnlijk is wordt er een tijdelijke viltherapie toegepast of worden podotherapeutische zolen gemaakt. Hiermee kunnen we de wrat ontlasten waardoor je pijnvrij kan lopen.

Wil je meer weten over deze aandoening en de behandeling ervan?

Neem dan contact met ons op.

 

Het is zomer en dat houdt in dat een groot deel van Nederland heerlijk rond loopt op slippers en sandalen. Een zomers jurkje, een paar hippe sandaaltjes, mooi gelakte nagels en……. dikke randen eelt op de hielen!? Een doorn in het oog van velen. Maar hoe kan je het nu het beste weghalen?

Wat is eelt en hoe ontstaat het?

Voordat ik je hierin tips ga geven zal ik eerst uitleggen wat eelt precies is en hoe het ontstaat. Eelt is een verdikking van de hoornlaag. In medische termen ook wel bekend als callus of hyperkeratose. Het ziet er uit als een dikke gele of bruine laag op de huid. Dit zijn meerdere lagen dikke, verhoornde huidcellen die vaak hard en soms ruw aanvoelen.

Eelt ontstaat als een natuurlijke bescherming van de huid tegen invloeden van buitenaf zodat je voeten minder kwetsbaar zijn tegen bijvoorbeeld grote drukken, scheuren of uitdroging. Maar niet iedereen krijgt eelt en ook niet iedereen heeft er last van. Eelt is dan ook over het algemeen een onschuldig iets waar je niet noodzakelijk iets aan hoeft te doen.

Krijg je teveel eelt dan kan dit wel problemen geven en soms ook pijnklachten. Zeker omdat eelt vaak heel lokaal voorkomt en soms likdoorns kan veroorzaken.

Wat zijn de oorzaken van eelt:

  • Eén van de belangrijkste oorzaken is erfelijkheid.
  • Leeftijd: naar mate je ouder wordt neemt het vochtgehalte af in de huid, hierdoor wordt de huid droger en is er meer kans op eeltvorming
  • Door een foutieve stand van de voeten kan er op bepaalde plekken meer druk komen te staan dan normaal.
  • Veel staan en lopen (bv met werk)
  • Veel druk en wrijving verhoogt te kans op eelt
  • Slecht passend schoeisel: Bij te kleine of te strakke schoenen kunnen de schoenen gaan knellen waardoor eelt kan ontstaan. Draag je te grote/brede schoenen dan kan door schuiven in de schoen sneller eelt ontstaan.
  • Dikke pech. De één is gewoon iets gevoeliger om eelt aan te maken dan een ander,
  • Hoe zwaarder je bent, hoe meer druk op de voeten, des te meer kans op eeltvorming
  • Medicatie die eeltvorming versterkt
  • Huidaandoeningen die zorgen voor een versnelde verhoorning van de huid.

Wat kan je zelf doen om eelt aan je voeten te voorkomen?

Op de eerste plaats is het belangrijk om de oorzaak aan te pakken. Begin dus met eens kritisch naar uw schoeisel te kijken en pas dit aan indien nodig. Want pak je de oorzaak niet aan, dan zal het eelt gewoon terugkomen.

Heb je diabetes, kanker, reuma of ben je bekend met vaatlijden dan wordt het ten strengste afgeraden om zelf wat aan het eelt te doen. Deze risicogroepen hebben namelijk een verhoogde kans op wondjes. Deze groepen wordt dan ook geadviseerd hun voeten periodiek door een (medisch) pedicure of podotherapeut te laten behandelen.

Heb je geen verhoogd risico en wil je zelf aan de slag dan zal je zien dat er van alles in de handel is. Er zijn speciale scrubs, speciale eeltvijlen, eeltraspen, eeltschaven, puimsteentjes en speciale mesjes. De keuze is vaak erg persoonlijk  en soms afhankelijk van de lenigheid. Kies bijvoorbeeld voor een puimsteen met een langer handvat om er goed bij te kunnen .

Bij het vijlen en schaven helpt het als de huid al wat zachter is. Ga dus voor de behandeling even met je voeten in een lauwwarm voetenbadje zitten. Droog ze vervolgens heel goed af en ga voorzichtig te werk met de hulpmiddelen. Vijl of rasp tot je bij de zachte huid bent en spoel ze vervolgens af met water en droog ze wederom goed af. Let op dat je niet te ver gaat en de ‘goede’ huid niet beschadigd.

Daarnaast is het belangrijk om je voeten goed in te smeren met een voeten crème. Dit houdt de huid soepel en zacht en voorkomt pijnlijke kloven. Smeer een voeten crème niet tussen de tenen.

Wat kan een podotherapeut doen aan eelt?

Belangrijk is om de oorzaak van het eelt aan te pakken. Een belangrijk onderdeel is schoenadvies. Komt de verhoogde druk door een foutieve voetstand dan kan de podotherapeut een zool maken om de voetstand te verbeteren of de drukplek te ontlasten, waardoor er minder eeltvorming ontstaat. Ook kan een orthese zinvol zijn wanneer een verkeerde teenstand de oorzaak is. Deze kunnen de afwijkende stand corrigeren of de drukplek ontlasten.

Wil je meer weten of wil je schoenadvies? Neem dan contact met ons op.

Onychomycosis een prachtig woord voor galgje, maar een verschrikkelijk iets voor je nagels. In de volksmond is deze term beter bekend als kalknagel of schimmelnagel. Het is eigenlijk niet meer dan een nagel die aangetast is door een schimmel. Je (her)kent het misschien wel. Een verdikte nagel die soms wat brokkelig van structuur is. De kleur kan wit/gelig, bruin en soms iets groenig zijn. In sommige gevallen laat de nagelplaat (gedeeltelijk) los van het nagelbed.

In principe is een schimmelnagel onschuldig en hebben mensen er maar zelden pijnklachten aan, maar het klinkt natuurlijk niet heel fraai en met de sandalen en slippers in het vooruitzicht is dit voor veel mensen dé motivatie om er iets aan te doen.

Ontstaan van een schimmelnagel

Bij iedereen zitten er schimmels op de huid en onder de nagelranden. Pas op het moment dat deze de nagel binnendringt ontstaan er een infectie. Schimmels houden van warmte en vocht. Bijvoorbeeld zwembaden, sauna’s en zweetvoeten zorgen dat de schimmels makkelijker de nagel binnendringt. Een beschadigde nagel is vatbaarder voor een schimmelinfectie. Beschadigingen kunnen komen door sporten of door het dragen van te korte/knellende schoenen. Er zijn risicogroepen die gevoeliger zijn voor het ontstaan van schimmelnagels. Voorbeelden zijn ouderen, mensen met diabetes mellitus en mensen met minder weerstand (bv door chemokuur).

Is een schimmelnagel besmettelijk?

Ja, schimmels die schimmelnagels veroorzaken zijn besmettelijk. Je kan de schimmels krijgen via de huidschilfertjes van andere mensen (of van een dier) met een schimmelinfectie. Of de schimmel daadwerkelijk een infectie veroorzaakt is afhankelijk van onder andere je afweer.

Tips en adviezen om een schimmelinfectie te voorkomen

Hier enkele tips om de groei van schimmels tegen te gaan en de nieuwe schimmelinfecties te voorkomen.

  • Droog je voeten goed af. Vergeet niet om dit ook goed tussen de tenen te doen
  • Zorg dat je elke dag schone sokken aantrekt. Bij voorkeur katoenen (of wollen) sokken. Bij extreme zweetvoeten kan het zelfs verstandig zijn dit 2x daags te doen. Was deze sokken op hoge temperaturen uit (>70°) om de schimmels in de sokken te doden.
  • Zorg voor goed ademende (bij voorkeur lederen) schoenen. Zorg ervoor dat ze niet te nauw zijn bij de tenen. Wissel dagelijks van schoenen, zeker bij zweetvoeten, zodat de schoenen ook goed de kans krijgen om te drogen.
  • Was je voeten zonder zeep. Als je toch een keer zeep gebruikt, spoel dan je voeten goed af zodat er geen zeepresten achterblijven.
  • Draag slippers in ruimtes waar veel mensen op blote voeten lopen. Denk aan sauna’s , zwembaden en doucheruimtes.
  • Er zijn spray’s en poeders in de handel om ook de schoenen te behandelen. Dit zorgt ervoor dat dit geen infectiebron is of blijft.

 

Maar hoe kom ik zo snel mogelijk van schimmelnagels af?

Laten we eerst maar met het slechte nieuws beginnen. Als er één wondermiddel bestond om van je schimmelnagel af te komen, dan waren er uiteraard geen honderden in de handel. Wil je toch aan de slag, lees dan verder voor tips die jezelf kan doen, de mogelijkheden voor een orale kuur vanuit de huisarts en zelfhulpmiddelen die zonder recept te krijgen zijn.

  • Wanneer je géén risicopatiënt bent (risicopatiënten zijn diabetes mellitus, perifeer arterieel vaatlijden, reuma of in een traject van chemotherapie zit) kan je verdikte nagels met een vijl bijwerken. Uiteraard kun je dit ook bij een pedicure laten doen. Voor de risicopatiënten wordt het sterk aangeraden dit kundig door een (medisch) pedicure te laten doen en wordt zelf bijwerken sterk afgeraden.
  • Omdat veel mensen zich schamen voor een schimmelnagel worden deze ook vaak gecamoufleerd met een kleurige nagellak. Dit is helemaal niet handig, wat hiermee creëer je juist een ideale omgeving voor die schimmel. Want de schimmel houd van een afgesloten, vochtige en warme omgeving, waarmee je de situatie vaak verergerd.
  • Via de huisarts kan je op recept antischimmelpillen krijgen. Helaas werken de pillen bij 25 a 30% van de schimmelnagels niet. Ook na gebruik bestaat de kans dat het weer terug komt. Ook heeft de medicatie een aantal bijwerkingen. Voorbeelden hiervan zijn leverproblemen en het verlies van smaak gedurende de behandeling. Ook mogen de medicatie niet gebruikt worden i.c.m. een aantal cholesterolverlagers en kunnen ze de werking van sommige medicijnen versterken. Denk aan antidepressiva, bloedverdunners en bepaalde hartmedicatie. Heel belangrijk om dus van tevoren goed na te denken voordat je beslist deze medicatie te starten. De schimmelnagel zal heel langzaam uit groeien. Resultaat is dan ook soms pas na een paar maanden goed zichtbaar, afhankelijk van hoe snel je nagels groeien.
  • Een andere behandeloptie is lasertherapie bij de dermatoloog of huidtherapeut. Belangrijk hierbij is wel dat de nagel van te voren zo dun mogelijk gefreesd is voor een beter resultaat.
  • Nog een andere behandeloptie is het behandelen met een anti-schimmelcrème. Die breng je aan op de huid en op de nagel. Wanneer je besluit de strijd tegen de schimmel aan te gaan dan moet je jezelf even goed in de spiegel aankijken. Het vraagt echt discipline. Je bent er toch al snel een jaar mee bezig. Een nagelgroei duurt ongeveer negen maanden en het is goed om de behandeling wat langer vol te houden. Je moet elke dag bereid zijn je nagels te behandelen, en ook de plaatsen waar zich schimmelsporen bevinden. Denk aan je schoenen, sokken of je douche. Je moet er echt voor gaan. Als de nagel heel dik is geworden door de schimmel, dan zul je hem regelmatig dun moeten vijlen of laten frezen bij een pedicure/podotherapeut. Daarna kun je de nagel effectief zelf behandelen.

Wat kan de podotherapeut voor je doen?

Een podotherapeut heeft onder andere een adviserende rol bij de behandeling van schimmelnagels. Vooral op gebied van adviezen richting schoeisel, sokken en hygiëne. Geeft de schimmelnagel ook pijnklachten dan kan een podotherapeut helpen bij de klachtenvermindering.

Heb je vragen naar aanleiding van deze blog. Bel dan naar ons secretariaat op 0634202307 of mail naar info@podotherapieopmaat.nl

Bij de ziekte van Ledderhose is er sprake van verhardingen en bultvorming in de peesplaat in de voetholte. Dit is een onschuldige aandoening (het valt wel onder de aandoening: ‘weke delen reuma’). De bultjes zijn niet pijnlijk op zichzelf. Het kan wel pijn veroorzaken indien de bultjes op het afwikkelvlak van de voeten teveel belast worden en onderhevig zijn aan druk/schuifkrachten.

Oorzaken ziekte van Ledderhose

De ziekte van Ledderhose is vaak aangeboren en kan in de familie voorkomen. Deze bultvorming kan ook in de handen voorkomen, dit wordt dan de ziekte van Dupuytren genoemd.

Pijnklachten

Indien er sprake is van een voetstandafwijking, waarbij de middenvoet doorgezakt is en naar binnen zakt, kan de bultvorming dus het loopvlak van de voet beïnvloeden. Het kan in contact komen met de schoen of de ondergrond. Hierdoor kan er een drukpunt ontstaan, dit resulteert in pijnklachten. Normaal gesproken is de bultvorming van zichzelf niet pijnlijk. Het kan echter voorkomen dat het peesblad verkort raakt, hierdoor komt er extra spanning te staan op de pees en worden de bult(jes) bij elke stap op rek gebracht. Dit kan pijnlijk zijn.

Behandeling

De bindweefselknobbel kan operatief verwijderd worden. Omdat de bulten weer terug kunnen komen wordt er vaak gekozen voor een steunzool, waarbij de voetstand gecorrigeerd wordt. Hierdoor vermindert de rek op het peesblad. Ook kan er een uitsparing gemaakt worden op de plaats van de knobbel, zodat de trekkrachten op de peesplaat afnemen en de druk beter te verdelen.

Heb je vragen naar aanleiding van deze blog. Bel dan naar ons secretariaat op 0634202307 of mail naar info@podotherapieopmaat.nl

Voor veel dames (en heren) zijn de hoge hakken, high heels en pumps hét teken van vrouwelijkheid.  Zo lijken je benen ineens een stuk langer en slanker en verandert je hele houding. Maar het gezegde: wie mooi wil zijn moet pijn lijden gaat hier zeker op. Want wat gebeurt er nu precies met je lijf en wat zijn de gevolgen?

Eén van de belangrijkste vragen is: Hoe vaak draag je hakken en hoe hoog zijn deze? Want een keer een paar hoge hakken aan bij een zit feestje kan natuurlijk veel minder kwaad dan wanneer je 5 dagen per week in de winkel staat met een paar hoge pumps.

De ideale hakhoogte ligt tussen de 1 en 3 cm. Ga je veel hoger, zeker boven de 4 cm dan doet dit wel wat met je lichaam.

Houding

Bij het dragen van hoge hakken veranderd de positie van je lichaam. Omdat je hiel veel hoger komt, verhoog je de druk op de voorvoeten. Je verplaatst hiermee je lichaamszwaartepunt naar voren. Om te voorkomen dat je voorover valt gaat je lichaam zichzelf compenseren.

Dit doet deze door de heupen en knieën naar binnen te draaien. Daarnaast kantelt het bekken naar voren. Hierbij komt je buikwand naar voren en wordt de holling (lumbale lordose) in de onderrug versterkt en gaan de billen wat naar achteren.

Deze houdingsveranderingen zorgen onder andere voor een verhoogde druk bij de knieschijf, een verandering van de kniestand, meer spanning op de spieren in de (onder)rug met allemaal mogelijk pijnklachten als gevolg.

Voorvoeten

Door de hoge hakken komt alle druk op de voorvoet/tenen te staan. Dit kan pijnklachten en eeltvorming geven.  Vooral de botjes onder de voorvoet geven veel drukpijn. Het vetpolster wat onder de voorvoet zit kan door langdurig gebruik naar voren schuiven, wat de drukpijn nog meer kan versterken.

Ook zenuwbeknellingen zijn een veelvoorkomend probleem. Omdat de zenuw continu onder druk en spanning staat kan hij verdikken en knel komen te zitten tussen de middenvoetsbeentjes, met veel pijnklachten als gevolg (mortons neuroom).

Door de veranderde druk op de middenvoetsbeentjes kunnen scheurtjes of zelf breuken ontstaan in één of meerdere middenvoetsbeentjes (marsfractuur).

Teenproblemen

Hoge hakken zorgen ervoor dat je wat naar voren schuift in de schoen. Omdat je vaak wat instabieler op de schoen staat kunnen je tenen gaan krommen om meer balans te krijgen.  Ze gaan klauwen wat kan zorgen voor drukplekken, eeltvorming en likdoorns.

De grote teen kan door het dragen van hoge hakken sneller scheef gaan groeien (hallux valgus). Door de verhoogde druk, maar ook het gegeven dat de meeste pumps wat smaller  zijn zorgt ervoor dat de teen als het ware helemaal schuin gedrukt wordt. Dit kan knobbels en ontstekingen als gevolg hebben.

Nagelklachten

De druk op de nagels, en met name deze van de grote teen, wordt versterkt door het dragen van hoge hakken. Hoe spitser de neus des te hoger de druk. Gevolgen kunnen zijn ingegroeide teennagels of likdoorns onder de nagel.

Korte spieren

Langdurig gebruik van hoge hakken kan zorgen voor een verkorting in de kuitspieren. Hierdoor zie je dan ook vaak dat mensen die altijd op hoge hakken lopen, vaak moeite hebben met platte(re) schoenen of bij het sporten. Dit kan veel klachten geven in de achillespees, kuiten en rug.

Advies

Als podotherapeuten kunnen we een voetonderzoek doen en een diagnose stellen. Behandeling zal voor een belangrijk deel bestaan uit schoenadvies en kan aangevuld worden met siliconen teenstukjes, op maat gemaakt zolen, nagelbeugels of oefeningen. Dit allemaal afhankelijk van de klacht.

En nu…….?!

Mag ik dan helemaal geen hakken dragen?  Natuurlijk zullen en kunnen we niemand verbieden om hakschoenen te dragen.  Er zijn bovendien nog steeds werkgevers in Nederland die van hun personeel verwachten dat ze hakken dragen.  Maar ben je bewust van de gevolgen en weet wat je aantrekt en wanneer.  Ga je uit dineren en zit je de hele avond zal dit geen probleem zijn. Maar moet je veel staan en lopen kies dan een lager model of ander type schoen.

Wil je meer informatie of ben je benieuwd of wij iets voor jouw klachten kunnen doen. Neem dan contact met ons op.

Wat is reuma?

Reuma is een aandoening waarvan de oorzaak (tot op heden) nog niet bekend is. Helaas een aandoening die in Nederland bij ruim 2 miljoen mensen voor komt. Reuma is een verzamelnaam van wel bijna 200 verschillende aandoeningen aan het ‘bewegingsapparaat’. Het bewegingsapparaat bestaat uit spieren, pezen, botten en gewrichten. Zonder het bewegingsapparaat zouden we niet kunnen bewegen. Bij sommige reumatische aandoeningen zijn ook organen betrokken. Reuma kan op elke leeftijd ontstaan en de meeste vormen komen bij vrouwen meer voor dan bij mannen.

Reuma kenmerkt zich in het algemeen dagelijks leven door pijn, stijfheid (in spieren en gewrichten) en vermoeidheid. Veel mensen worden op de duur beperkt tijdens het bewegen, lang staan geeft bijvoorbeeld klachten of traplopen wordt beperkt. Ook kan doen van het huishouden een steeds grotere opgave worden. Reumatische klachten kunnen heel erg wisselend zijn. Het kan goed zijn dat het de ene dag super goed gaat en dat de volgende dag gepaard gaat met veel klachten. Bij de meeste vormen van reuma zijn de klachten tegenwoordig goed te behandelen, maar reuma is helaas (nog) niet te genezen.

Vijf reuma groepen

Zoals we net al benoemde zijn er verschillende soorten reuma. Deze soorten zijn onderverdeeld in een vijftal grotere groepen:

  1. Reumatoïde artritis
  2. Artrose
  3. Jicht
  4. Osteoporose
  5. Weke delen-reuma

Wat is reumatoïde artritis?

In deze blog willen we in het kort meer uitleg geven over reumatoïde artritis. Binnen de podotherapie zien we namelijk veel klachten die voortkomen uit óf duiden op reumatische artritis. Soms komt het zelfs voor dat aan de hand van specifieke voetklachten de diagnose reumatoïde artritis wordt gesteld. Deze diagnose wordt niet door de podotherapeut gesteld, maar door de reumatoloog.
Reumatoïde artritis is één van de meest voorkomende vormen van ontstekingsreuma. Hierbij kunnen meerdere gewrichten zijn aangedaan. Bij reumatoïde artritis is het afweersysteem van het lichaam ontregeld, waardoor er ontstekingen in gewrichten ontstaan. Door middel van medicatie en een goede balans tussen belasting en belastbaarheid wordt geprobeerd het ziekteproces te remmen en tot rust te brengen. De medicijnen verminderen de ontstekingsreacties, waardoor beschadigingen aan het bot en kraakbeen zoveel mogelijk beperkt blijven. Ook worden er vaak pijnstillers voorgeschreven.

Voetklachten bij reumatoïde artritis

90% van de mensen met reumatoïde artritis krijgt voetklachten. Deze zijn te herkennen aan pijn, zwelling en stijfheid. Door gewrichtsschade kunnen er standsafwijkingen optreden, waardoor de voetfunctie afwijkend wordt. Ook kan het gevoel in de voet verstoord raken of ontstaan er huid en/of nagelproblemen. De podotherapeut kijkt aan de hand van onderzoek wat de problemen zijn en of er bijvoorbeeld een corrigerende, ondersteunende of druk ontlastende steunzool gemaakt moet worden. Ook kunnen er hulpstukjes worden aangemeten om drukplekken tussen of op de tenen te reduceren. Soms volstaan een goed schoenadvies.

Uit onderzoek is gebleken dat er bij voetklachten al vroeg met een behandeling begonnen moet worden, waardoor de schade beperkt kan worden. Het blijkt echter dat maar 40% van alle mensen met reumatoïde artritis specifieke voetzorg krijgt. Dat wil dus zeggen dat het merendeel van de mensen misschien wel met klachten rondloopt, waarvan ze niet weten dat er daadwerkelijk iets aan gedaan kan worden. Klachten die voortkomen uit reumatische artritis zijn meestal niet beter te maken, maar door middel van de juiste therapie of een goed advies kunnen de klachten al flink verminderen.

De podotherapeut en reumatoïde artritis

Als u bij de podotherapeut komt, al dan niet met verwijzing, dan zullen wij niet alleen goed naar de voeten kijken, maar ook goed naar uw schoenen. We vragen dan om meerdere paar schoenen mee te nemen, zodat we goed naar de pasvorm, functie en slijtage van de schoen kunnen kijken. Ook als u orthopedische schoenen heeft kunt u bij de podotherapeut terecht als er voetklachten zijn. Door vergroeiingen in de gewrichten kunnen tenen strakker tegen elkaar komen te liggen, gaan klauwen of over elkaar groeien. Hier kan een passend teenstukje/siliconen orthese voor gemaakt worden indien dit nodig is.

Bent u bekend met reumatoïde artritis of een andere vorm van reuma en u zou graag willen weten wat we voor uw voeten kunnen betekenen? Neem eens contact met ons op! Heeft u voetklachten en het vermoeden dat er misschien wel eens sprake kan zijn van reuma? Ook dan kan u contact met ons opnemen. We zullen uitvoerig onderzoek doen en kijken wat we voor u kunnen betekenen.

Het is hartje zomer! Dat betekent dat we vaker op blote voeten, in slippers of op sandalen gaan lopen. Lekker de frisse lucht aan de voeten, nadat ze al die maanden opgesloten hebben gezeten. Doordat we onze voeten en tenen overdag meer zien, vallen scheefgroeiende tenen eerder op (dan normaal).
Tenen kunnen op verschillende manieren scheefgroeien. Soms is dit al vanaf de geboorte aanwezig (mogelijk familiekwaaltje) en soms ontstaat het in de loop der jaren. Bijvoorbeeld door het dragen van verkeerde schoenen (lees: te smal en te klein!), maar ook doordat de teen een keer gebroken is geweest.

Hieronder benoemen we een drietal situaties waarbij tenen over elkaar kunnen groeien met bijbehorend advies. Herken je jouw scheefgroeiende tenen niet in onderstaande voorbeelden, maar zou je toch graag willen weten of we iets voor jou kunnen betekenen? Neem dan contact met ons op. Wij kijken graag wat we voor jou kunnen betekenen.

1 . De tweede teen groeit over de (scheefgroeiende) grote teen.

Dit probleem zien we regelmatig voorbijkomen bij ons in de podotherapiepraktijk. Meestal ontstaat scheefgroei van de tweede teen, door scheefgroei van de grote teen (hallux valgus). Doordat de grote teen steeds verder naar buiten wil groeien, duwt hij de tweede teen en soms ook de derde teen opzij. Om van het drukken van de grote teen af te zijn, gaat de tweede teen klauwen, of groeit deze over de grote teen heen. Hierdoor komt de tweede teen hoger te liggen, waardoor er frictie tussen de tenen kan ontstaan, maar ook tussen de huid en de schoen. Een podotherapeut kan kijken waar het probleem vandaan komt. Soms is dit probleem vrij simpel te verhelpen door een siliconen orthesen aan te laten meten. Dit stukje kan de tenen van elkaar spreiden en de druk aan de bovenkant reduceren. Ook zal de podotherapeut kijken of er schoenadvies nodig is.

2. De kleine teen kruipt onder de andere tenen.

Onze kleine teen moet vaak het onderspit delven. Zeker wanneer er slecht passend schoeisel wordt gedragen en de kleine teen onder de vierde teen wordt gedrukt. Doordat de huid van de tenen veelvuldig over elkaar schuurt kan er zelfs tussen de tenen een likdoorn ontstaan, wat zeer pijnlijk en ongemakkelijk kan worden. Wij geven allereerst het advies om te kijken of je niet te smalle schoenen draagt. Blijft de kleine teen toch onder de andere tenen kruipen, dan kan het ook zijn dat het met de stand van de voet en jou manier van lopen te maken heeft of dat het een familiekwaaltje is. In sommige gevallen kan de podotherapeut een siliconen teenstukje maken die ervoor zorgt dat de tenen weer beter naast elkaar komen te liggen en indien nodig ook de druk tussen de tenen reduceert.

3. De derde teen groeit over de tweede teen.

Binnen de podotherapie noemen we dit een supdraductiestand van de derde teen. Deze term mag je weer snel vergeten. In simpele woorden: de derde teen groeit over de tweede teen. Soms wil dit ook zeggen dat de tweede teen onder de derde teen gaat kruipen. Hierdoor kunnen zowel tussen de tweede als de derde teen drukplekken en likdoorns ontstaan als boven op de derde teen. Het kan ook zijn dat de derde teen gaat klauwen, waardoor hij meer ruimte in de schoen gaat innemen. De meeste schoenen zijn hier niet op bedacht. Mocht je merken dat tenen gaan schuren tegen de binnenkant van de schoen. Ga dan eens op zoek naar schoenen met een ruimere teenpartij (teenbox). De ruimte bij de tenen is dan hoger, waardoor er meer ruimte is voor scheefgroeiende tenen en je minder last krijgt van drukplekken. Ook zijn er tegenwoordig schoenen op de markt met stretch-materiaal in het bovenwerk, waardoor het minder drukt tegen de tenen.

Heb jij een vraag over scheefgroeiende tenen? Stel ze gerust!

De achillespees is de grootste pees in het menselijk lichaam. Hij is erg sterk, maar moet ook tegen grote krachten bestand zijn. Deze pees loopt vanuit de kuitspieren richting het hielbeen en hecht daarop aan. Het nadeel van deze pees is dat hij slecht doorbloedt is. Wanneer de pees overbelast of ontstoken raakt, is de genezingstendens vaak traag.

Als de pees veel belast wordt, bijv. bij sporten met een hoge loop- en/of sprongbelasting, dan kan deze achillespees chronische klachten geven. De structuur van de pees kan dan veranderen, in de vorm van verdikkingen of vermindering van het peesweefsel. Hierdoor wordt hij erg kwetsbaar.

Daarnaast wordt de achillespees ook zwakker naarmate we ouder worden.

Wat zijn de eerste tekenen van een blessure?

Het eerste teken van een achillespeesblessure is vaak pijn of stijfheid van de pees boven je hielbeen bij het opstaan. De pijn verdwijnt in eerste instantie meestal snel.

Hierna kunnen de klachten soms toenemen in alleen stijfheid en/of pijn in de ochtend na een activiteit of naar constante pijn tijdens een activiteit en de eerste dagen erna. In het ergste geval kunnen er constante pijnklachten zijn tijdens activiteiten en in het dagelijks leven.

Oorzaken van een achillespees blessure

  • Verkeerde trainingsintensiteit
  • Lopen op verkeerd schoeisel;
  • Lopen op een harde of gladde ondergrond;
  • Afwijkende voetstand en/of afwijkend looppatroon.
  • Overgewicht
  • Instabiliteit in de enkel
  • Verkorte of stijve spieren
  • Blokkades in voet of been
  • Beenlengteverschil

Behandeling

De podotherapeut doet een uitgebreid onderzoek naar de oorzaak van uw klachten. Aan de hand hiervan wordt een diagnose gesteld en een behandelplan opgesteld. De podotherapeut kan u advies geven over de belasting en de belastbaarheid van de voeten. En er kan hulp geboden worden bij de trainingsopbouw. Wanneer er sprake is van een afwijkende voetstand en/of looppatroon kunnen er podotherapeutische (sport) zolen aangemeten worden. Andere aanvullende behandelmethoden kunnen zijn; schoenadviezen, oefeningen, mobiliseren en taping.

Heeft u vragen naar aanleiding van deze blog of wilt u een afspraak maken? Neem dan contact met ons op via telefoonnummer 06-34 202 307

Allereerst zullen we uitleggen wat MTSS of shin splints eigenlijk is. MTSS staat voor Mediaal Tibiaal Stress Syndroom en kenmerkt zich door een scherpe stekende pijn aan de binnenzijde van het scheenbeen. Voorheen werd MTSS ook wel shin splints genoemd, maar MTSS is de nieuwe meest gangbare naam. In de volksmond valt de naam ‘springschenen’ regelmatig.

De klachten kunnen zowel bij recreatieve sporters als bij topsporters voorkomen. Vaak zien we deze klachten bij sporten waar een herhaalde ‘high-impact’ plaatsvindt (bijv. hardlopen en springen). Sporten waarbij ‘high-impact’ een grote rol speelt zijn hardlopen, basketbal, volleybal, handbal, zaalvoetbal en turnen. Ook bij militairen komen deze klachten regelmatig voor en bij vrouwen meer dan bij mannen.

Hoe ontstaan MTSS of shin splints

Hoe de klachten precies ontstaan is nog niet helemaal duidelijk. Wel zijn er verschillende onderzoeken gedaan naar de oorzaken van MTSS.  Deze oorzaken zijn onder te verdelen in twee groepen; intrinsieke- (persoonsgebonden) en extrinsieke- (omgevings-) factoren. Hieronder hebben we een aantal oorzaken opgenoemd die we binnen de podotherapie geregeld tegenkomen;

  • Afwijkende voetstand en dynamiek
  • Beenlengte verschil
  • Vergrote beweeglijkheid in de heup
  • Verkeerd sportschoeisel
  • Te snelle en verkeerde trainingsopbouw
  • Sporten op een verkeerde ondergrond

De pijn ontstaat meestal geleidelijk en is in eerste instantie vaak inspanningsgerelateerd. Naast de eerder vermelde scherpe stekende pijn, kan de pijn ook als zeurend ervaren worden. De pijn wordt meestal gevoeld tijdens het neerzetten van de voet en tijdens de afzet. In veel gevallen kan een periode van rust (en ijzen) al veel verbetering geven.

Wil je weten of je last hebt van MTSS?

De podotherapeut of de fysiotherapeut kan hier onderzoek naar doen. Na het doorlopen van de anamnese, waarin specifiek naar de sportbelasting wordt gevraagd, wordt tijdens het lichamelijk onderzoek gekeken of er drukpijn op te wekken is. Ook wordt er gekeken naar de aanwezigheid van lokale warmte en/of zwelling. Daarnaast wordt er naar de mogelijke aanwezigheid van een beenlengte verschil gekeken en naar de voetstand en dynamiek. Een naar binnen kanteling van de voet kan een oorzaak zijn van MTSS. Ook is de controle van de beweeglijkheid van de heup belangrijk. De podotherapeut controleert tevens de (sport)schoenen.

Na het onderzoek zal er een advies gegeven worden. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er (preventief) steunzolen worden geadviseerd of dat er een schoenadvies of rekoefeningen worden gegeven. Ook zal er geadviseerd worden de ‘high-impact’ even te beperken en een sport uit te oefenen waarbij de aangedane structuren wat meer rust krijgen. Als de klachten onder controle zijn, kan gecontroleerd de normale sportbelasting weer worden opgepakt.

Mocht je meer informatie willen, neem dan contact met ons op via de mail of per telefoon!

 

Ga naar de inhoud