Een tractus iliotibialis frictiesyndroom, ook wel een lopersknie genoemd, veroorzaakt een pijn aan de buitenzijde van de knie. De pijnklacht treedt voornamelijk op bij hardlopers. Het gaat om een overbelastingsklacht van een pees (de m. iliotibialis) aan de buitenzijde van de knie. Er is sprake van pijn die meestal optreedt tijdens het (hard)lopen en doorgaans in rust weer verdwijnt.
Shin splint klachten worden ook wel springschenen genoemd. Hierbij ontstaat er pijn op de onderste helft van het scheenbeen aan de binnenzijde. Soms kan de pijn zelfs lager richting de binnenenkel gevoeld worden of tot aan de knie.
Een blessure in de lies is een chronische overbelasting die kan optreden bij het lopen. Liesklachten komen doorgaans door een blessure van een van de spieren in de lies, maar kunnen ook andere oorzaken hebben. Een liesbreuk en darmklachten kunnen eveneens veroorzakers zijn van pijnklachten in deze regio. Ga daarom met liesklachten altijd eerst langs de huisarts.
Het kniegewricht is een scharniergewricht. Hierdoor kan het gewricht in een richting bewegen, het kan strekken en buigen. Het gewricht bestaat uit verschillende delen, namelijk het bovenbeen, scheenbeen, de knieschijf, banden, kruisbanden en de menisci. Doordat het verbonden is met sterke banden en kruisbanden is het gewricht erg stabiel. Draaibewegingen van de knie in gestrekte stand zijn bijna niet mogelijk. De knie kan optimaal gebruikt worden in samenwerking met de omringende spieren, zoals de bovenbeenspieren. Bewegingen zoals sprinten, springen, draaibewegingen, hurkzit en schijnbewegingen zijn dan mogelijk. Alleen bij abnormale bewegingen kan er schade ontstaan. Maar ook wanneer er sprake is van overbelasting van structuren.
Vaak is er een beenlengteverschil aanwezig zonder dat dit opgemerkt wordt. Het ene been is dan langer dan het andere, hierdoor gaat het bekken ook scheef staan. Het kan rugklachten veroorzaken doordat er een dysbalans ontstaat van de rugspieren. Maar ook andere gewrichten, zoals de knieën en voeten kunnen pijnklachten opleveren doordat andere structuren in het lichaam het beenlengteverschil moeten compenseren.
De achillespees is de grootste pees in het menselijk lichaam. Hij is erg sterk, maar moet ook tegen grote krachten bestand zijn. Deze pees loopt vanuit de kuitspieren richting het hielbeen en hecht daarop aan. Het nadeel van deze pees is dat hij slecht doorbloedt is. Wanneer de pees overbelast of ontstoken raakt, is de genezingstendens vaak traag.
Als de pees veel belast wordt, bijv. met sporten, dan kan deze achillespees chronische klachten geven. De structuur van de pees kan dan veranderen, in de vorm van verdikkingen of vermindering van het peesweefsel. Hierdoor wordt hij erg kwetsbaar.